Άνοιξη (της Ελευθερίας Μπαλκουρανίδου)
Γλυκολαλούσα κοπελιά, με πλουμιστά στολίδια,
Έρχεσαι Άνοιξη εσύ, με ρόδα με κεντίδια
Σε άρμα χρυσοφόρετο η Περσεφόνη η κόρη.
Μάρτη μου ανθοστόλιστε της μυγδαλιάς μπροστάρης,
Γλυκά χελιδονίσματα, δροσιά τα κελαρύσματα.
Απρίλη μου πεντάμορφε, της Πασχαλιάς τα δώρα,
λαμπάδες κόκκινα αυγά, γλέντια, χοροί, τραγούδια.
Μάη μου, χρυσομάη μου, μαγιάτικο στεφάνι,
Μυριάδες αγριολούλουδα κεντάνε το χαλί σου
Δύρα της Δήμηρας κρατούν, τη μάνα γη να θρέψουν
Τα ρόδα, τα τριαντάφυλλα, τα κόκκινα κεράσια,
Της Πασχαλιάς τις ευωδιές, των κλώνων οι αηδονοφωλιές.
Μες στη δροσιά, μες στη χαρά, της νιότης κοπελούδια,
Αχ,νάσουν Άνοιξη ςσύ, για μια ζωή, για δυο ζωές
Παντοτινά η ίδια
Άνοιξη μυριόχαρη, γαλάζια μου βαρκούλα,
Του παραδείσου όνειρο, άχ, νάσαι πάντα ιδια,
Αχ, να φωλιάζεις στις καρδιές, της νιότης τα στολίδια
Άνοιξη ροδοπέταλη, Άνοιξη μυροφόρα, με ροδαυγή , με λευκαυγή
Χίλια χρυσά, χίλια μαβιά, χίλια ασημιά,
Άνοιξη ελπιδοφόρα
