Έναν χρόνο μετά… (του Θανάση Γερμανίδη)

Κοινοποιώντας δείχνεις το ενδιαφέρον σου...

Πέθανες νωρίς όπως το αποφάσισες,

Τώρα μάρμαρο βαρύ σκεπάζει όνειρα και μνήμες,

Θα ζεις όσο σε θυμάμαι,

Φύτεψα τριανταφυλλιά να σκορπίζει το άρωμα της,

Το ποτάμι δίπλα και ο ήχος του νερού,

Στα δενδρα τραγουδούν πουλιά…

Να αρνηθείς κεριά υποκρισίας.

Αρκετό το δάκρυ αυτών που σε αγαπάνε.

Ένα δάκρυ μου πονεμένο για σένα.

Ένα δάκρυ γεμάτο αγάπη.

Θανάσης Γερμανίδης