Κική Δημουλά: Τώρα στη γη του ανθρώπου ξαναγυρίζει… (του Λαέρτη Κούλη)
…όταν «φεύγει» ένας ποιητής, ο πολιτισμός μιας χώρας γίνεται φτωχότερος …το φευγιό της ΚΙΚΗΣ ΔΗΜΟΥΛΑ «τραυμάτισε» τα βλέφαρα της ψυχής μας…
Μας είχε προετοιμάσει, λέγοντας: «Από τον κόσμο των γρίφων φεύγω ήσυχη· στο αίνιγμα του θανάτου πάω ψυχωμένη».
Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ, τα γραπτά της ψήγματα σοφίας-ευαισθησίας-αγωνίας για τον άνθρωπο, τη ζωή την ίδια. Οι σκέψεις της, σκέψεις «δροσοσταλίδες» που άγγιζαν και αγγίζουν του καθενός μας την καθημερινότητα.
Η ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ έβλεπε σαν ζωγράφος, άκουγε σαν μουσικός, σκεφτόταν σαν φιλόσοφος, αισθανόταν σαν ποιητής· έγραψε-έζησε-και «έφυγε» σαν απλός άνθρωπος.
Ας θυμηθούμε τη ρήση των κυβιστών ζωγράφων: «…μόνο αυτοί που είναι «ριζωμένοι» στην ποίηση μπορούν ίσως να αλλάξουν τον κόσμο». Η ανάγνωση του ποιητικού λόγου της, μια μουσική πάροδος συγκινημένων σκέψεων.
Η ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ έφτασε στον Θεό, να του μιλήσει για τους ανθρώπους, για την αγάπη, για τον πολιτισμό.
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ σημειώνει: «Κύριε… χάρισε περισσότερη συμπάθεια στα έθνη με τη βοήθεια της ποίησης και τη συνεργασία των καλλιτεχνών».
ΣΕΒΑΣΤΗ ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ ΚΟΙΜΗΣΟΥ-ΠΕΤΑ-ΗΣΥΧΑΣΕ…
