Ολίγον ποιητικά (του Θανάση Γερμανίδη)
1. Η ομορφιά είναι ένα δώρο
Επιφανειακό, ένα δώρο
Με αρχή και τέλος.
Γερμ. Θαν.
2. Έχουν στα χείλη τους επάνω το θυμό
Κι έχουνε τον καημό
Στα μάτια τους σαν ένα
Αστέρι, σε μια γούβα Αλάτι
(αγνώστου ποιητή)
3. Ποίον σ’ έπος
Φύγεν έρκος οδόντων
Πώς ξεστόμισες τέτοιον λόγο
(Ομηρικόν) Πάντα επίκαιρο για τις ανθρώπινες σχέσεις και τους πολιτικούς.
4. Τα αρχικά μας που χαράξαμε
στον κορμό του πεύκου
ακόμη να τα βυθίσει στο υποσυνείδητο η φλούδα
……………………………………….
Σαν εξωκλήσι βουβό
Αγναντεύει και περιμένει
Κάποιος να τραβήξει το σχοινί της καμπάνας
ΒΟΜΒΥΚΙΟ Του Κώστα Καλαπανίδα
5. Τώρα στα 68 μου
Όχι πολύ μεγάλος
Για να τα παρατήσω
Αλλά ούτε και τόσο νέος
για να ξεκινήσω κάτι καινούριο.
Γερμ. Θαν.
|
|
