αστέρια

Και κάποια στιγμή εμπιστεύτηκες. Άφησες την ψυχή σου να ξεκουραστεί σε ώμους ανθρώπων. Άνοιξες την καρδιά σου διάπλατα και τους

Κι εμείς πεταλούδες ψυχές, κολλημένες στο πηδάλιο του «μιράζ» μας, της αναχαίτησης το μαρτύριο, των πτήσεων τους ελιγμούς, τις ανελίξεις