Η αξία της ζωής κοντά στη φύση
Ο άνθρωπος άφησε τη φύση και αυτό είχε ως συνέπεια να ζει σε ένα μόνιμο και διαρκές άγχος. Επέλεξε να
ΠερισσότεραΟ άνθρωπος άφησε τη φύση και αυτό είχε ως συνέπεια να ζει σε ένα μόνιμο και διαρκές άγχος. Επέλεξε να
ΠερισσότεραΟ καλύτερος θάνατος, να πεθάνω στον ύπνο μου. Ναι, θα ήθελα να αποχωρήσω από την επίγεια και πρόσκαιρη αυτή ζωή
ΠερισσότεραΘεωρώ πως η υγειονομική κρίση που βίωσε ο πλανήτης τους τελευταίους μήνες δημιούργησε σε όλους τους ανθρώπους λίγο-πολύ, υπαρξιακή κρίση
ΠερισσότεραΜου κρατάς το χέρι. Σου κρατώ και εγώ το δικό σου. Και αυτή η βεβαιότητα της στιγμής, με κάνει αψηφώ
Περισσότερα(Νοσοκομείο Φλωρίνης. Η Δεύτερη Μητέρα μου. Η Πρώτη και μοναδική “δραπέτευσε” μόλις στα σαραντατέσσερα της και ήμουν απών…) Είναι σκληρό
ΠερισσότεραΟι άνθρωποι που θα έρθουν στη ζωή σου, δεν είναι τυχαίοι. Είναι εκείνοι που όρισε ο Θεός πως πρέπει να
ΠερισσότεραΤο νέο έτος ήλθε. Ο κόσμος υποδέχθηκε το 2020 με κάθε τιμή, χαρά, και ελπίδα, όπως άρμοζε στην αρχή μιας
Περισσότερα-Ένας νέος παραιτήθηκε νωρίς από την ζωή, κλεισμένος στο δωμάτιο πέρναγε μέρες και νύχτες χωρίς νόημα. Η μητέρα του μαράζωνε
ΠερισσότεραΜια δοκιμασία, γενική πρόβα η διαρκής προσπάθεια δεν αξιολογείται τιμάται μόνο το αποτέλεσμα όλη μας η ζωή κυριαρχείται από γεγονότα
Περισσότερα-Ένα δροσερό πρωινό ο Βοσκός έβγαλε το κοπάδι στο μικρό λιβάδι που συνορεύει με το δάσος της περιοχής, η μέρα
ΠερισσότεραΚάθε άνθρωπος έχει τη δική του ιστορία. Στιγμές ζωής που θυμίζουν πρόσωπα και καταστάσεις, γραμμένες στο δικό του τεφτέρι. Χαρές
ΠερισσότεραΌλη μας η ζωή γεμάτη αριθμούς και πράξεις. Πόσα έχουμε, πόσα μας λείπουν, πόσα χρειαζόμαστε, πράξεις και υπολογισμοί, αριθμοί σε
ΠερισσότεραΘέλει μεγάλη δύναμη να πάρεις την απόφαση να αξιολογήσεις τον εαυτό σου. Είναι εύκολο να το κάνεις για τους άλλους.
ΠερισσότεραΒιώνουμε την παγκοσμιοποίηση της αδιαφορίας… σε ότι μας συμβαίνει. Μπήκαμε “αισίως” στην εποχή των ιών, των μικροβίων, των βακτηριδίων, αυτοί
ΠερισσότεραΜισή σελίδα φτάνει να καταγράψει την σιωπή καιρός για συμμάζεμα τελείωσε το κλάδεμα και η ανθοφορία τώρα περιμένουμε τους καρπούς
ΠερισσότεραΑν και υπερπληθής, η κοινωνία μας σήμερα δείχνει μικρή. Αφιλόξενη για τους πολλούς, διαθέσιμη για τους λίγους. Το ποιοι είναι
ΠερισσότεραΑπανωτά τα χτυπήματα της μοίρας, απανωτές και οι χαρές λένε. Δεν έχουν άδικο. Απλά κάποιες φορές σου τελειώνει η υπομονή.
ΠερισσότεραΜπορεί ενώ ζεις να είσαι νεκρός; Πως γίνεται να σταθεί το παραπάνω ερώτημα; Και μήπως θα ήταν δυνατό ν’ αντιστραφεί,
ΠερισσότεραΔεν θα περιγράψω με λέξεις όταν με σκοτώνεις πως νιώθω. Είμαι μικρός και δεν έχω λαλιά να φωνάξω να μην
ΠερισσότεραΜεγαλώνουμε με κανόνες. Από μικρή ηλικία μαθαίνουμε την υπακοή, τον σεβασμό. Μαθαίνουμε ότι στη ζωή υπάρχουν όρια που δεν πρέπει
ΠερισσότεραΞαφνικές αλλαγές, αναπάντεχα γεγονότα, αναμενόμενες καταστάσεις, συνειδητές επιλογές, όλα επηρεάζουν τη ζωή μας, είτε πολύ είτε λίγο, και πολλές φορές
ΠερισσότεραΔεν ξέρω εάν φταίει ο σύγχρονος τρόπος ζωής, το στρες, οι πολλές ευθύνες που αναλαμβάνουν οι άνθρωποι σήμερα, τα προσωπικά
ΠερισσότεραΓι΄ αυτήν που δίνει ζωή από τη ζωή της. Τη ΓΥΝΑΙΚΑ. Με όλα τα γράμματα κεφαλαία. Γι΄ αυτήν που εννέα
ΠερισσότεραΑπλοί άνθρωποι, αγωνιστές, μικροί ήρωες της καθημερινότητας, άνθρωποι που παλεύουν συνεχώς για το καλύτερο. Παλεύουν να επιβιώσουν αξιοπρεπώς. Με το
ΠερισσότεραΘέε μου, δώσε μου δύναμη για να γράψω κι άλλο… Θεέ μου, χάρισέ μου ακόμα μία ζωή. Το ξέρω, πλεονασμός.
ΠερισσότεραΗ φιγούρα μιας ψηλόκορμης Κυρίας, με κάπα κεφαλαίο, δέσποσε για τέσερεις δεκαετίες, στην κοινωνία της Φλώρινας. Σ’ έναν χώρο καθαρά
ΠερισσότεραΠολλές φορές, αναρωτιόμουν και έθετα αυτό το δίλημμα στον εαυτό μου: Άραγε θα μπορούσα ποτέ να ζήσω μόνιμα σε ένα
Περισσότερα