κόσμος

Ήλθε το φθινόπωρο. Φθινοπώριασε πάλι. Σχολειά, πρωτοβρόχια. Λιλά κυκλάμινα στις πλαγιές, χρυσοκίτρινα φύλλα που στροβιλίζονται στον άνεμο, παίζοντας κρυφτούλι με

…όταν «φεύγει» ένας ποιητής, ο πολιτισμός μιας χώρας γίνεται φτωχότερος …το φευγιό της ΚΙΚΗΣ ΔΗΜΟΥΛΑ «τραυμάτισε» τα βλέφαρα της ψυχής

H οργή των πολιτών ξεχείλισε αγαπημένοι μου! οι πλατείες γέμισαν με κόσμο, που βγήκε να διαδηλώσει ειρηνικά ενάντια στον ρατσισμό και

«Ντροπή Σας να συζητάτε με τον Σκυλόφραγκο, αν η Μακεδονική Σας Γη είναι Δική Σας Γη»1 -Περικλής Γιαννόπουλος, 1907 Διαδικτυακή

Όταν ο λοχίας, στα παλιά χρόνια, ήταν δυσαρεστημένος, επειδή ο Μήτρος δεν εκτελούσε με ενθουσιασμό τις εντολές του ή όταν

Βλέποντας προς πίσω τα ιστορικά γεγονότα και το πως διαμορφώθηκε (και διαμορφώνεται) η καθημερινότητά μας λέμε το α ή το

Πολλοί νομίζουν ότι για να πάρεις ένα βραβείο Νόμπελ χρειάζονται χρόνια αγώνων και κόπων. Άγνοια, μεγάλη άγνοια, ανεπίτρεπτη άγνοια, εγκληματική

Οι άνθρωποι σκέφτονται συνήθως με βάση τις εμπειρίες τους. Όχι με βάση αντικειμενικές αλήθειες ή γεγονότα. Αυτά που ζούμε στην

Μεγαλώνουμε με κανόνες. Από μικρή ηλικία μαθαίνουμε την υπακοή, τον σεβασμό. Μαθαίνουμε ότι στη ζωή υπάρχουν όρια που δεν πρέπει

«Ευτυχώς τρελάθηκα!». Αυτός είναι ο τίτλος της παλιάς αγαπημένης ασπρόμαυρης ταινίας όπου ο Νίκος Σταυρίδης, πρωταγωνιστής της ταινίας, πνιγμένος στα

Λένε πως τις μεγάλες αποφάσεις για οικονομικές καταστροφές ή για τους πολέμους τις παίρνουν κάποιοι άνθρωποι πλούσιοι και επιφανείς. Πολιτικοί

Το ανθρώπινο γένος έχειτην ιστορία του. Σε όλους τους ανθρώπους υπάρχει το θρησκευτικό συναίσθημα. Όλοι τους κάποια στιγμή διερωτώνται: Τι

Ξαφνικά η γη η στολίσθηκε με αστέρια. Κάτι σοβαρό περίμενε, είπαν, οι άνθρωποι.  Ήταν βαρυχειμωνιά και όμως τα λουλούδια επέμεναν

Ήσουν άνθρωπος κουρασμένος, αναζητούσες στοργή και αποδοχή. Εκεί που έφτασες στο τέλος, είπες μέσα σου να κάνεις μία νέα αρχή.

Δύο γιαγιάδες,  ηλικίας γύρω στα 70,συνήθιζαν να κάθονται σε ένα παγκάκι και να παρατηρούν τα δέντρα, τους ανθρώπους, τα αυτοκίνητα

Στις 8 Δεκέμβρη του 1991, αγαπημένοι μου, στην πρώην ΕΣΣΔ, σε μια περιοχή προς τα σύνορα της Φινλανδίας, σε ένα

Ήταν ένα παράθυρο στο παλιό μας το σπίτι. Χαμηλό όπως ήταν, από μικρό παιδί μ’ έβαζε εκεί μπροστά του η