ουρανός

Και κάποια στιγμή εμπιστεύτηκες. Άφησες την ψυχή σου να ξεκουραστεί σε ώμους ανθρώπων. Άνοιξες την καρδιά σου διάπλατα και τους

Από τα παράθυρά μου βλέπω…. Τους ανθρώπους να περνούν και να γελάνε. Τα παιδάκια που τρέχουν γεμάτα ζωή – άλλα

Μέρες δέκα έξι χιονίζει μ’ αμείωτη ένταση. Μας πρόσφερε τα αγαθά, τις ομορφιές, τις χαρές, τα στολίδια, τα καλλιτεχνήματα τους