Πέτρος Βότσης

Στα τιμαλφή της μνήμης μου ανήκουν τα ακούσματα φλογέρας από βοσκούς τις καλοκαιρινές νύχτες, τότε που κοιμόμασταν στα χωράφια για

“Η πενία τέχνας κατεργάζεται…” Στέφος ήταν τ’όνομα του, Μπίτζος το παρατσούκλι του. Ήταν καλοσυνάτος, πράος, αναλφάβητος και “ελαφρύς” όπως λέμε

“Την ξενιτιά, την ορφανιά, την πίκρα, την αγάπη, τα τέσσερα τα ζύγισαν, βαρύτερα είν’ τα ξένα” – ΔΗΜΩΔΕΣ Με τον

Όταν η τεχνολογία ξαφνιάζει Ήταν ημέρα Κυριακή. Η κυρά-Νταφίνα αφού σάρωσε την αυλή του σπιτιού της, έβγαλε το ταψί με

“Δώστε μου κάτι καλέ μου άνθρωπε, να συγχωρεθούν τ’αποθαμένα σου…” – ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΖΗΤΟΥΛΑ Στο καφενείο του χωριού καθόμασταν όταν μια

“Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται…” – ΛΑΪΚΗ ΡΗΣΗ Ο ένας ήταν νέος κτηνοτρόφος και ο άλλος τζαμπάζης (όπως

“Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς…” – ΛΑΪΚΗ ΠΑΡΟΙΜΙΑ Δεν κατάφερε ο Νικόλας να τελειώσει το Δημοτικό. Εμαθε κάτι κολλυβογράμματα

Εισαγωγή στη μαγεία των εικόνων της 7ης τέχνης στο χωριό μας. Η πρώτη βασίλισσα της Ελλάδος Φρειδερίκη είχε ιδρύσει τη

“Στους γονείς μου οφείλω το ζην, στους δασκάλους μου το ευ ζην…” Ο Τάκης, πτυχιούχος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας, εκπλήρωσε τη

“Μεγκάλη λεφτερία ένα λόγκο τρακόσια πενήντα” -ΚΡΙΤΙΚΗ ΧΩΡΙΚΩΝ ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΑ Ο μπάρμπα-Τόντες καβάλα στο γάιδαρο του γυρίζει στο σπίτι του

Από την πρώτη μέρα που πήγε στο νηπιαγωγείο, η Μάρω δήλωσε πως θα γίνει δασκάλα. Το είπε, το κράτησε κι

Ο δικτάτορας Μεταξάς στις 4 Αυγούστου κατάργησε τη δημοκρατία αναστέλλοντας ορισμένα άρθρα του συντάγματος της βασιλευομένης δημοκρατίας του ελληνικού κράτους.

“Φέρε μου μια σκούπα να στην κάνω αεροπλάνο, φέρε μου ένα κάρο να στο κάνω τρένο…” ΚΑΥΧΗΣΙΑΡΗΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ Αγόρασε ο

“Κάθε πράγμα στον καιρό του…” – ΛΑΊΚΗ ΠΑΡΟΙΜΙΑ Ο γέρο-Μπόζιν πάτησε σταθερά στα ογδόντα. Είχε κανει δυο γάμους κι όπως

“Γυρίζει ο γερόμυλος κι αλέθει το σιτάρι, πάει η Κοντύλω γι’άλεσμα με σκέρτσο και καμάρι. Γυρίζει ο μύλος και ο

“Καλότυχα είναι τα βουνά, καλότυχοι κι οι κάμποι, που Χάρο δεν καρτερούν, φονιά δεν περιμένουν, μον’ περιμένουν άνοιξη, τ’όμορφο καλοκαίρι,

“Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών – Τουρκία Τούρκων Μωαμεθανών” Ο μπάρμπα-Τάσος γύρισε σπίτι-σπίτι όλο το χωριό για να ειδοποιήσει τους κατοίκους ότι

“…του κάθε ανθρώπου ο θάνατος εμένα με λιγοστεύει γιατί εγώ είμαι δεμενος με την ανθρωπότητα. Γι’αυτό ποτέ μη στείλεις να

Ένας κούκος δε φέρνει την Άνοιξη, πολλά όμως σέρνει μαζί του με το κελάηδημα του και μονο. Γνωστό και απλό

“Δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ’ανέβει στο κρεβάτι…” Το Διοικητικό Δικαστήριο έκανε επιτόπια εκδίκαση των διαφορών για τα όρια μεταξύ