Επίκαιρα.. (Γράφει ο Θανάσης Γερμανίδης)
Α) Τέσσερις φίλοι απολαμβάνουν τον καφέ τους στον πεζόδρομο. Ένας ΠΑΣΟΚΟΣ (του κρατεού ΠΑΣΟΚ), ο άλλος αδρανής ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ, ο τρίτος
ΠερισσότεραΑ) Τέσσερις φίλοι απολαμβάνουν τον καφέ τους στον πεζόδρομο. Ένας ΠΑΣΟΚΟΣ (του κρατεού ΠΑΣΟΚ), ο άλλος αδρανής ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ, ο τρίτος
ΠερισσότεραΔεν ανήκει Στους επισήμως θρησκευόμενους Εκκλησίες του Οι κορυφές τω ορέων Με άλλοτε φιλήσυχα αεράκια Κι άλλοτε βουερούς ανέμους Σε
ΠερισσότεραΑ) Πόνος και θλίψη Τα νερά του Δνείπερου γέμισαν αίμα. Αθώα παιδιά δεν προλαβαίνουν να πουν ένα γιατί. Δεν είναι
Περισσότερα1) Ο Εφέσιος Ηράκλειτος. Είχε πει το: “Πατήρ πάντων ο πόλεμος”. Δηλαδή, αν το ερμηνεύω σωστά, ο πόλεμος είναι ο
ΠερισσότεραΕπικοινώνησε ξανά, απαίσια η ζωή μακριά σου. Αχ, τι δε θα έδινα, έστω και για λίγα μονάχα λεπτά, να βρισκόμουν
ΠερισσότεραΤ’όνομα της σκάλισα στα βράχια Ιονίου Πελάγους. Τελείωνε ο πέμπτος Αύγουστος στο νησί του Αγίου. 1964-1969 Μια προσευχή να μη
ΠερισσότεραΩ εθνικέ μας ποιητή Στη Ζάκυνθο πήρες πνοή Σαν ανθοβολούσε η γη Και γλυκά πρόβαλλε η αυγή. Τα μάτια σου
ΠερισσότεραΕκείνη τη θλιβερή, του Γενάρη, κατάμαυρη νυχτιά Τρεις Έλληνες λεβέντες, στα Ίμια, στα νησιά μας Δολοφονήθηκαν θρασύδειλα απ’ των Τούρκων
ΠερισσότεραΤον Ιανουάριο του 2020, η γιαγιά Παρασκευώ από τη Σάμο έχασε τον σύντροφο και τη μεγάλη αγάπη της ζωής της,
ΠερισσότεραΤο αηδόνι έχει σωπάσει Το σκυλί έχει κουρνιάσει Ο βοριάς λυσσομανάει Και το κόκκαλο τρυπάει Ο παππούς κοντά στο τζάκι
ΠερισσότεραΑλλαγές πολλές μας ήρθαν ξαφνικές θα κάνω σπίτι διακοπές θα κάτσω μέσα, θα φάω και θα πιώ αλλά και ευκαιρία
ΠερισσότεραΤρέχει ο κόσμος σαν μελίσσι τρέχει τρέχει να ψωνίσει ρούχα και πολλά αγαθά του κόσμου όλου τα καλά Για να
ΠερισσότεραΣβήνουν βιαστικά τα κεριά Δεν προλαβαίνουμε τις θλίψεις μας Στέρεψαν τα δάκρυα Βλέμματα παγωμένα Της τελευταίας στιγμής Άνθρωποι φεύγουν Χωρίς
ΠερισσότεραΜύρισε βροχή το χώμαη ομίχλη πλάκωσε σαν πουπουλένιο στρώμα Τα πουλιά όλα μαζί δώσαν ραντεβού να πετάξουν την αυγή Το ταξίδι ξεκινάει πέρα
ΠερισσότεραΡώτησε τα’ αστέρια Μια μάνα ένα ένα Τα παιδιά μου μην είδατε Που φύγαν για τα ξένα; Κι εκείνα μείνανε
ΠερισσότεραΓιατί; Σβήνουν βιαστικά τα κεριά.Δεν προλαβαίνουμε τις θλίψεις μας.Στέρεψαν τα δάκρυα.Το βλέμμα τους παγωμένο.Δεν υπάρχει πια.Φεύγουν χωρίς ένα γιατί να
ΠερισσότεραΕίμαστε τόσο κοντά ο ένας με τον άλλο όσο και να κοιτούμε μακριά φιλοσοφώντας προσκολλημένοι μονολιθικά με τους ίδιους χορούς
ΠερισσότεραΜου κρατάς το χέρι. Σου κρατώ και εγώ το δικό σου. Και αυτή η βεβαιότητα της στιγμής, με κάνει αψηφώ
ΠερισσότεραΣτο δικό μας το χωριό Είχαμε σχολειό στολίδι Όμορφο περήφανο και καμαρωτό Στην αυλή τρελό παιχνίδι Με πανσέδες και με
ΠερισσότεραΜια δοκιμασία, γενική πρόβα η διαρκής προσπάθεια δεν αξιολογείται τιμάται μόνο το αποτέλεσμα όλη μας η ζωή κυριαρχείται από γεγονότα
ΠερισσότεραΤ’ όνομά της σκάλισα στα βράχια της Ιόνιας ακτής. Τελείωνε ο πέμπτος Αύγουστος στο νησί του Αιγαίου (1964-1969) Μια προσευχή.
ΠερισσότεραΜες στο δοξαστικό των ποδιών ιερό Σμάρι αμέρωτο χαύνα χουγιάζει Ομόθυμο κύμα θεριακώνει γερό Ωσάν το θέαμα άρτους σταλάζει *
ΠερισσότεραΜια κοινωνία, μια ιστορία, όλο τάξη και νοικοκυριό, στο μικρό χωριό. Ο φούρνος στην αυλή, ψήνει ζυμωτό ψωμί, κ’ η
Περισσότερα(ποίημα του γέροντα Μαξίμου Καραβά) Ὅλοι τόν ξέρουν στά βουνά τῆς βόρειας Ἑλλάδος, Κοζάνη καί τά Γρεβενά καί πόλη τῆς
ΠερισσότεραΧρονικές αναλαμπές που μας σημάδεψαν παρελαύνουν αποστασιοποιημένες και γυμνές επικαιροποιώντας αλήθειες και ψέματα γαλουχημένοι και βαφτισμένοι εν αγνοία μας, τώρα
ΠερισσότεραΠας βαθειά πίσω ξανά σε μια γκάμα γνώσεων που πλατιάζουν βιωματικά καθώς μεγαλώνεις ξεκινώντας από το χώμα το νερό τους
ΠερισσότεραΑπό την Ποιητική μου Συλλογή: Σαπφικά Απηχήματα, Αγία-Πετρούπολη 2014, σελ.1. Το έγραψα μετά την επίσκεψή μου στο Άουσβιτς, τον Σεπτέμβριο
Περισσότερα