Ρηγίνος

Ζώον αιμοβόρον δηλώνει την ύπαρξή του χαράσσοντας ακόμα στους βράχους των σπηλαίων πώς να κατακτήσει προτού κατακτηθεί ακολουθώντας μόνο το

Στο ερώτημα γιατί η Ελλάδα δεν ανακηρύσσει ΑΟΖ με τις όμορες χώρες πιστεύω είναι ότι είμαστε ένας φοβισμένος λαός λαβωμένος,

Κάποιοι κάποτε έσχιζαν τα ιμάτια τους για την συμφωνία των Πρεσπών και τώρα ο μάγος της πολιτικής σχίζει τα ιμάτια

Πετάνε μια κουβέντα που είπε κάποιος στην τάδε σελίδα και παράγραφο επιλεκτικά και νομίζουν ότι έτσι τεκμηριώνουν τις απόψεις τους

Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω στην Αριδαία, το θεατρικό έργο «Βγάλ’ τον υπουργό απ’ την πρίζα», του Άγγλου συγγραφέα Eric

Διαγράφω διαγράφω διαγράφω, το τετράδιο γέμισε με τσίζες από μελάνι, έτσι αποφάσισα να χρησιμοποιώ μολύβι και γομολάστιχα. Οι μουτζούρες με

Το ερώτημα έτσι όπως τίθεται, ποιος είπε το ΌΧΙ, είναι υποβολιμαίο και προβοκατόρικο γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι η νέα τάξη

Κόμπιασμα του λαιμού παγωμάρα με τρέμουλο στα χείλη η γροθιά σφιγμένη χωρίς λέξη ν’ αρθρώσεις

Εξόρμηση στο βουνό δεκατέσσερα μανιτάρια είκοσι αλουμινένια τενεκεδάκια άλλα τόσα πλαστικά μπουκάλια και ποτήρια με το καλαμάκι τους νάιλον σακούλες

Κομμένα τα έξω και οι καφέδες. Πέραν της οικονομίας έχω και το στομάχι μου λόγω φθινοπώρου, όπως και την άνοιξη.

Μαζεύεις τις πράξεις ενός ατόμου τις βάζεις μέσα στο γουδί και τις κοπανάς μέχρι να βγάλεις την ουσία από το

Πίρι   Πίρι (πιπέρι  στα Σουαχίλι, εις διπλούν) Ορέχτηκα να φάω φασόλια γίγαντες Πρεσπών στον φούρνο και όπως λένε οι Φλωρινιώτες

Πέτρες πέτρες πέτρες η μια  πάνω στην άλλη βαρέθηκα να τις στοιβάζω ιδρώτας μιας ιστορίας που τρέχει πόσους πύργους κάστρα

Όταν ένα είδος ζει με ένα άλλο, συνήθως προς όφελος και των δύο, όπως τα πουλιά με τον άνθρωπο. Σπουργίτια,

Απλές συνταγές φαγητού για εργένηδες, φοιτητές και τεμπέληδες. Ψωμί κι ελιά-χωρίς Κώτσο βασιλιά- Σήμερα οι ελιές έχουν την ίδια τιμή

Καταστέλλουμε τα συμπτώματα αντί να καταπολεμήσουμε τις αιτίες της κλιματικής κρίσης. Θα μπορούσαμε να έχουμε όση ενέργεια θέλουμε χωρίς εκπομπές

…Κουράγιο μικροκόρη μας που μας εγίνεις μάνα ύμνος και θρήνος της ζωής κι ανάστασης καμπάνα…

Μόλις κρυαδίσει λίγο, με την πρώτη βροχή μυρίζει πανηγύρι, το Πάσχα του Αμυνταίου το τελευταίο και το καλύτερο που συμπίπτει

Ασελγήσαμε και πάλιν πάνω στις μνήμες που χάνονται με κλάψες και υστερικά γέλια δηλωτικά της αδυναμίας εκπλήρωσης των υποχρεώσεων

Έρημη πόλη, απάτητη και απαγορευμένη χωρίς τους κατοίκους της, άλαλη τα σπουργίτια και τα χελιδόνια έφυγαν κι αυτά μαζί με

Διέξοδος πάνω σε φαινομενικά αδιέξοδα πολλά όχι, μήπως, γιατί φρενάρουν τη δημιουργικότητα, οι παύσεις και τα κενά δίνουν τον απαραίτητο

Άκρως τοπικιστές-εθνικιστές, δεν τολμούν να ξεφύγουν από την μίξη του ίδιου αίματος γαλουχημένοι με ιδεοληψίες μεγαλείου πρωτιάς και αριστείας, στηριγμένοι

Πνεύματα άφθαρτα φτερουγίζουν άσπρα περιστέρια σύμβολα επικοινωνίαςδιάχυση ψυχών σε αναμονήπεριμένουν την άλλη διάστασησπείρες κυματοειδείς χαραγμένες σε πιθάριατάφους μυκηναϊκούςη ενέργεια δεν

Άμα δεν ισιώνει η ουρά του σκύλου τον παρατάς ή του την κόβεις, έτσι απλά να μην μπερδεύεται και την

Το ένα ποίημα είναι λίγο τα πέντε πολλά σε καθημερινή βάση στην άκρη του κονδύλου προεκτάσεις ψυχής έτοιμος να ρίξεις

Την ιστορία, κα. Σ. Ηλιάδου, μπορεί να μην την γνωρίζουμε καλά όπως εσείς, όμως την ζήσαμε στο πετσί μας και

Δυνητικά δολοφόνοι εκκολάπτονται όταν βρίσκουν πρόσφορο κρατικό έδαφος και κοινωνική αδιαφορία. Μετά το ’74 η κοινωνική συνοχή διασπάστηκε και η