Τάσος Βακφάρης

Άκου ανθρωπάκο!Θα ξυπνάς το πρωί και δεν θα παίρνεις πρωτοβουλίες θα τρέχεις για να προλάβεις τη «δουλεία» σου. Δεν θα

Έβαλα το χέρι μου στα τυφλά μέσα στο καλαθάκι με τα μανταλάκια ψαχουλεύοντας κανένα πιο μεγάλο για να βαστήξει το

Άιντε μάνα… Μάζεψε σε ένα μπογαλάκι δυο αλλαξιές ρούχα αυτά της Κυριακής, τα καλά, βγάλε τα από τη λεβάντα και

– Παναγιώτη σήκω! Ράισε το τζάμι στην γωνία και γλύφει η βροχή τα μέσα μας. Ο γιατρός είπε να αποφεύγω

Ξημέρωσε ανύποπτα η μέρα που εξίσωσε όλους τους ανθρώπους μέσα από μια αναδυόμενη άνοιξη σε μια ανοργασμική έκσταση. Σε βρήκε

Δεν θα περιγράψω με λέξεις όταν με σκοτώνεις πως νιώθω. Είμαι μικρός και δεν έχω λαλιά να φωνάξω να μην

Μια τελευταία μάτια στα άδεια δωμάτια του σπιτιού ήταν αρκετή για να ξυπνήσει εικόνες στο μυαλό. Ο έρωτας δοσμένος στο

Ξύπνησε χορτασμένος μεσημεριανό ύπνο και τέντωσε τα ποδαράκια του να ξεμουδιάσουν από την ακινησία της χνουδωτής και αφράτης κουβέρτας που