χωριό

«Χωροφύλακας για τα χωριά μας μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’60 σήμαινε το λιγότερο παρατήρηση για τη κοπριά και

«Τρίτη εγεννήθη ο Διγενής και Τρίτη θα πεθάνει. Πιάνει καλεί τους φίλους του κι όλους τους αντρειωμένους…» –ΔΗΜΩΔΕΣ Γνωστός Μακεδονομάχος

Στο χωριό μου είχαμε τον Ντέντο Ρίστο ή Ρίστο-κούσλετο ή Ρίστο-πίντσαρο… Ήταν μουσικός, είχε κλαρίνο, είχε γκάιντα (άσκαυλο), είχε φλογέρες,

«Παν’τα κοπάδια στα βουνά να ξεκαλοκαιριάσουν, παν’ και κοντά οι τσομπάνηδες βαρώντας τη φλογέρα…» – ΔΗΜΩΔΕΣ Πρέπει να ήταν άνοιξη

Στο μαντρί μου βρήκα έναν φάκελο με την παρακάτω ανώνυμη επιστολή, τη διάβασα με ενδιαφέρον και διαπίστωσα πως είναι γραμμένη

«Το καφενείο του χωριού είναι ένας πολυχώρος και ο μπακάλης είναι ο λειτουργικός διευθυντής και ο συντονιστής ποικίλων δραστηριοτήτων…» Κόντευε

«Είπε σπίτι ν’ανοίξει κι ας ήταν εξήντα χρονών. Που να φανταστεί πως έφερνε κλειδαριά ασφαλείας με τη γυναίκα που του

«Μια βλαχοπούλα έπλυνε στα δέντρα, στα πλατάνια… … Εκεί γιδάρης πέρασε και την καλημεράει. – Βλαχούλα’μ δεν παντρεύεσαι γιδάρ’ άντρα

«Σε ψηλό βουνό, σε ριζιμιό χαράκι, κάθετον αϊτός βρε- μένος, χιονισμένος και πα- ρακαλεί τον ήλιο να ανατείλει…» – ΔΗΜΩΔΕΣ

«Σπεύδε ταχέως, επιτέλει ταχέως…» Μας έφερε το χάλκινο μετάλλιο σε διακοινοτικούς αγώνες στον δρόμο ημιαντοχής. Γκρεμίσαμε αρκετά παλιοντούβαρα στο χωριό

«Τι πάθηκαν, τι γίνηκαν του κόσμου οι αντριωμένοι; Μηδέ σε γάμους φαίνονται μηδέ σε πανηγύρια…» –ΔΗΜΩΔΕΣ Μας ήρθε από γειτονικό

Κανένας δεν την είχε ζητήσει σε γάμο, όχι γιατί την έκρυβε η μάνα της μην τη κλέψουν ή τη ματιάσουν

«Η ζηλιάρα Ήρα σκότωσε τη Σεμέλη, τη μητέρα του Διονύσου, επειδή ήταν ερωμένη του Δία, ο οποίος με καισαρική τομή

– «Γιατί είναι το μάτι, τόσο βαθιά βγαλμένο;» – «Μου το ‘βγαλε ο αδελφός μου» (ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ) Ένα από τα

Με σύμμαχο τον πολύ καλό καιρό αναβίωσε και φέτος με απόλυτη επιτυχία το παραδοσιακό έθιμο «Τζουτζουνάτε» στην Τοπική Κοινότητα Δροσοπηγής

Στα τιμαλφή της μνήμης μου ανήκουν τα ακούσματα φλογέρας από βοσκούς τις καλοκαιρινές νύχτες, τότε που κοιμόμασταν στα χωράφια για

Μεγάλη ήταν η συμμετοχή στη συνάντηση των γερόντων που πραγματοποιήθηκε και φέτος στην Τοπική Κοινότητα Δροσοπηγής. Κατά τη διάρκεια της

«Η πενία τέχνας κατεργάζεται…» Στέφος ήταν τ’όνομα του, Μπίτζος το παρατσούκλι του. Ήταν καλοσυνάτος, πράος, αναλφάβητος και «ελαφρύς» όπως λέμε

«Την ξενιτιά, την ορφανιά, την πίκρα, την αγάπη, τα τέσσερα τα ζύγισαν, βαρύτερα είν’ τα ξένα» – ΔΗΜΩΔΕΣ Με τον

Όταν η τεχνολογία ξαφνιάζει Ήταν ημέρα Κυριακή. Η κυρά-Νταφίνα αφού σάρωσε την αυλή του σπιτιού της, έβγαλε το ταψί με

«Δώστε μου κάτι καλέ μου άνθρωπε, να συγχωρεθούν τ’αποθαμένα σου…» – ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΖΗΤΟΥΛΑ Στο καφενείο του χωριού καθόμασταν όταν μια

«Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς…» – ΛΑΪΚΗ ΠΑΡΟΙΜΙΑ Δεν κατάφερε ο Νικόλας να τελειώσει το Δημοτικό. Εμαθε κάτι κολλυβογράμματα

Εισαγωγή στη μαγεία των εικόνων της 7ης τέχνης στο χωριό μας. Η πρώτη βασίλισσα της Ελλάδος Φρειδερίκη είχε ιδρύσει τη

«Στους γονείς μου οφείλω το ζην, στους δασκάλους μου το ευ ζην…» Ο Τάκης, πτυχιούχος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας, εκπλήρωσε τη

Ο δικτάτορας Μεταξάς στις 4 Αυγούστου κατάργησε τη δημοκρατία αναστέλλοντας ορισμένα άρθρα του συντάγματος της βασιλευομένης δημοκρατίας του ελληνικού κράτους.

«Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών – Τουρκία Τούρκων Μωαμεθανών» Ο μπάρμπα-Τάσος γύρισε σπίτι-σπίτι όλο το χωριό για να ειδοποιήσει τους κατοίκους ότι

«…του κάθε ανθρώπου ο θάνατος εμένα με λιγοστεύει γιατί εγώ είμαι δεμενος με την ανθρωπότητα. Γι’αυτό ποτέ μη στείλεις να